تحقیق زمینه یابی، یک فرآیند پژوهشی مشخص و معین بوده که توسعه و گسترش آن مدیون جامعه شناسی است.
در قرن بیستم، جامعه شناسانی نظیر لازارفیلد، هیمن و استوفر، روش های جمع آوری اطلاعات را به منطق و روش های آماری که بمنظور تجزیه و تحلیل اطلاعات بکار برده می شوند، مربوط ساختند.
پژوهشگران حوزه های اقتصاد، مردم شناسی، روانشناسی و بهداشت عمومی بیش از دیگران از زمینه یابی استفاده می کنند.
تحقیق زمینه یابی بر خلاف تحقیق تاریخی، با پدیده هایی سر و کار دارد که در زمان حال رخ میدهد.
تحقیق زمینه یابی بمنظور کشف داده ها یا اطلاعاتی بکار برده می شود که از طریق آنها، روابط بین متغیرها
مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. تحقیق زمینه یابی برای تعیین روابط قطعی علت و معلولی بکار برده نمی شود.